Taalontwikkelingsstoornissen


Wat is een taalontwikkelingsstoornis?

Kinderen kunnen een achterstand vertonen t.o.v. hun leeftijdsgenoten in de ontwikkeling van spraakklanken (fonologie), in de omvang van de woordenschat (begrip en productie), in de zinsbouw (syntaxis), in het aanleren van de grammaticale regels (morfologie) en in de communicatie met hun omgeving (pragmatiek). Afhankelijk van een (on)gelijkmatige uitval van deze aspecten kunnen we spreken van een vertraagde taalontwikkeling of van een taalontwikkelingsstoornis/dysfasie. 

De zwakke taalvaardigheid kan opgemerkt worden in de taalproductie en/of in het taalbegrip. 


De term 'taalontwikkelingsstoornissen' (TOS) kan opgedeeld worden in twee groepen: 

  • Specifieke taalontwikkelingsstoornissen: Bij deze groep kan er geen duidelijke oorzaak aangegeven worden voor de taalstoornis. 
    • Niet-Specifieke taalontwikkelingsstoornissen: De stoornis is voor een groot deel te verklaren vanuit duidelijk aanwezige andere stoornissen, zoals een verminderd gehoor, een verstandelijke beperking, een psychische/emotionele stoornis of ongunstige omgevingsfactoren.

    Voor extra informatie omtrent de taalontwikkeling van baby's en peuters, kan u terecht op volgende sites: