Leerstoornissen

Sommige kinderen ondervinden opmerkelijk grotere moeilijkheden op vlak van lezen, spellen en/of rekenen in tegenstelling tot zijn/haar klasgenoten. 

Wanneer dit probleem blijft aanhouden ondanks intensieve begeleiding (bv. het volgen van logopedische therapie), spreken we van een leerstoornis (bv. dyslexie of dyscalculie).

Taalontwikkelingsstoornissen (TOS)

Kinderen kunnen een achterstand vertonen t.o.v. hun leeftijdsgenoten in de ontwikkeling van spraakklanken (fonologie), in de omvang van de woordenschat (begrip en productie), in de zinsbouw (syntaxis), in het aanleren van de grammaticale regels (morfologie) en in de communicatie met hun omgeving (pragmatiek). Afhankelijk van een (on)gelijkmatige uitval van deze aspecten kunnen we spreken van een vertraagde taalontwikkeling of van een taalontwikkelingsstoornis/dysfasie.

Spraakklankstoornissen 

Vanaf jonge leeftijd kunnen kinderen moeilijkheden ervaren met de uitspraak van bepaalde klanken afgezonderd of in woorden. Wanneer een kind een bepaalde klank (bv. /k/) nooit correct kan articuleren, dan is er sprake van een fonetische stoornis.

Bij een fonologische stoornis ontstaan er spraakproblemen door problemen met de verwerving van taalspecifieke fonologische regels (bv. regels over klankonderscheidingen, over beperkingen in woordposities en over de vorming van consonantgroepen). 

Eet- en drinkproblemen

Eten en drinken worden vaak gezien als vanzelfsprekende eenvoudige functies in het menselijk leven. In de eerste twee levensjaren doorloopt een baby een sterke groei in deze vaardigheden (drinken van de borst en/of fles; eten met een lepel; drinken uit een beter of met een rietje). Helaas verloopt deze ontwikkeling niet bij elk kind even vlot. Problemen met het eten en drinken worden opgemerkt, wat een mentale en emotionele impact kan hebben op zowel het kind als de omgeving (vnl. de ouders).